هوش مصنوعی: ای نسیم، سخنی بگو از من به عشق، که او خودش می‌داند. و اگر پرسید: این کدام است؟ بگو: یاری که خودش از همه چیز آگاه است.

هوش مصنوعی: نگو که دیوانگی‌ام به خاطر جدایی‌ات است، زیرا خود این حال را می‌بیند. نگو که غم و حسرتت چگونه مرا گرفتار کرده است، چون خودت بهتر از هر کس دیگری از آن آگاهی داری.

هوش مصنوعی: اگر چشم او از عشق تو شکایت کند، بگو که او بیمار است و خود می‌داند چرا رنج می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بگوید که بدون من چه کار می‌توانی انجام دهی؟ پاسخ بده که بدون دوست چه کاری می‌توانی کرد؟ کسی که طلبکار است، خودش این را می‌داند.

هوش مصنوعی: اگر از او بپرسند که آیا دل من به او میل دارد یا نه، تو به موهای پریشان محبوبش بگو: بله، زیرا او خود به این موضوع آگاه است.

هوش مصنوعی: اگر او با کسی چیزی را پنهان بگوید که در موردش چه کار کرده، در زیر لب اما می‌گوید: «یک بار او را آزردی که خودش می‌داند.»

هوش مصنوعی: اگر لبم از من بپرسد که یار چه بر سرش آورده، در گوشش بگو: او هم در کاری که به خود مربوط است، تقصیر کرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی بگوید که من با تو بد می‌کنم و به محبت من بی‌اعتنایی می‌کنی، بگو که وقتی وفاداری مثل اوحدی داری، خودش می‌داند که چه کرده است.