هوش مصنوعی: هزار نامه برایش نوشتم، اما هیچ جوابی به من نرسید. هیچ خبری از او به دستم نیامد.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر جدایی آن لبانی که همچون شکر است، به شدت آزرده و ناراحت شده است. از شیرینی و جذابیتش چه طعمی بر کباب من می‌نشیند که هیچ نمکی به آن نرسیده است؟

هوش مصنوعی: مرا به یاد تو کی کسی می‌آورد؟ زیرا به جز زیبایی تو، هیچ‌کس نه می‌تواند به ستاره نگاه کند و نه به خورشید تمایل پیدا کند.

هوش مصنوعی: شبی را مانند نسیم، به سرعت از کنار ما گذر کردی و از آن شب، دو ماه سپری شده است که در چشم ما جز اشک و آب، چیزی نیامده است.

هوش مصنوعی: عشق تو، ای محبوب، چه گنجی است! نمی‌دانم که این عشق جز در سینهٔ ویران من جایی دیگر می‌تواند باشد.

هوش مصنوعی: من به خیال دیدن چهره‌ات گفتم: شب‌ها خواب تو را ببینم، اما صد شب گذشته و هیچ‌گاه در خوابم تو را ندیدم.

هوش مصنوعی: اوحدی هزاران فکر و خیال درباره شکار لب‌های تو کرده است، اما این اندیشه‌ها نتوانستند به نتیجه برسند و بیهوده بودند.