هوش مصنوعی: در زمان جوانی و بی‌خیالی، شبی عشق به سراغم آمد و دل من با صدای زنگی که در دستان راهبی بود، به وجد آمد و به سمت او کشیده شد.

هوش مصنوعی: من عقدی را بر خود بستم که هرگز آن را نخواهم شکست، زیرا در این پیمان عشق، دست من به آن بند وصل شده است.

هوش مصنوعی: دل من آرزوی شهری منظم و با تدبیر را داشت. وقتی که عقل به عنوان پادشاه از آنجا بیرون رفت، عشق به عنوان سلطانی جدید در آن شهر جایگزین شد.

هوش مصنوعی: از آن لحظه‌ای که آن معشوق به من نگاهی کرد، تمام وجودم تحت تأثیر قرار گرفت و عشقی عمیق در دل من جان گرفت.

هوش مصنوعی: اگر تو زندان عشق او را می‌دیدی، متوجه می‌شدی که من از ابتدا گناهکار بوده‌ام، چون من به خاطر عشق به او وارد این زندان شده‌ام.

هوش مصنوعی: من در مورد عشق او ادعای نبوت می‌کنم، چرا که در تنهایی و در اثر الهام جبرئیل، احساسات گرانبهای عشق به من هدیه شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که مرا می‌بیند، به مردم شهر می‌گوید که بازرگانی از عشق به اینجا آمده است و بر دوش او بارهای سنگین غم قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای صوفی، به خاطر محبت او عیوب مرا نگو، زیرا از بالای تو حکمت و دانش بیشتری دارد و من خود به عشق هدایت شده‌ام.

هوش مصنوعی: من به دلایلی در مسیر اشتباهی هستم و هر کسی که در این راه با من روبرو شود، باید از سر راه کنار برود، زیرا من در اینجا به دنبال عشق هستم و دچار سرگشتگی شده‌ام.

هوش مصنوعی: من در دنیای شیرین عشق به قدری مست و شاداب هستم که از همان دوران کودکی، وقتی در گهواره بودم، احساسی را به من منتقل کردند که شبیه به شیر در پستان عشق است.

هوش مصنوعی: تو از من می‌پرسی که درباره عشق و راه آن چه می‌گویم. به تو می‌گویم که در بازی عشق، همانطور که در چوگان است، تنها حس و تجربه‌ام را بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر بر دامن زمان گرد و غباری ببینی، این گرد نشانه‌ای است از عشق و شوری که در میدان عشق وجود دارد.