هوش مصنوعی: غم عشق تو، پسر، مرا به آتش کشیده است. اگر خبر این حال و روز مرا داشتی، هیچ غمی نداشتی.

هوش مصنوعی: به من نفس می‌دهی تا لحظه‌ای دیگر را ببینم، اما تو گرهی به نفس من زده‌ای، لطفاً کمی مرا آزاد کن.

هوش مصنوعی: پس از سال‌ها زندگی در این دنیا، تنها بر اساس نام و یاد تو بوده‌ام و از تو هیچ نشانه‌ای بر روی دست یا بر زبانم ندارم.

هوش مصنوعی: دیگر بیشتر از این بر من ظلم نکن، به خوبی نزدیک شو. مانند زخم عمیقی که در دلم نشسته، لطفی کن و مرهمی بر آن بگذار.

هوش مصنوعی: من را در غم دوری خود به سوال وادار کن، چون هیچ‌گاه چنین اندوهی را تجربه نکرده‌ام.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم غم تو را به دنیای دیگر بفروشم، چون از آنجا هم به این نوع دنیا دسترسی دارم.

هوش مصنوعی: غم و اندوهی که به خاطر جدایی تو دارم را می‌خواهم با جزئیات بیان کنم، اگر شبی پیش بیاید که مرا در دست او قرار دهد.

هوش مصنوعی: در هر حال، اگر اوحدی در فکر توست، تو هم از او بپرس که در چه اندازه‌ای از من خبر دارد.