هوش مصنوعی: به میکده بروید و از در این خانه من بیرون شوید، چون دیگر یاد نوشیدن شراب و جام مرا به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: عجب است که دل دیوانه را به زنجیر بکشند، در حالی که خود دیوانه به سختی می‌تواند دلش را کنترل کند.

هوش مصنوعی: می‌خواهم می‌آورید و مرا در کنار شمع بنشانید، مثل شمعی که در کنار شمع دیگر می‌سوزد، و من همچون یک ویرانه بسوزم.

هوش مصنوعی: چهره او همچون گنجی است در این دنیای نابسامان، که یاد آن گنج، دل مرا به ویرانه‌های زندگی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: اگر به او دسترسی داشتم، از موی سرش کمربندی می‌بستم و آن را دور خودم می‌پیچیدم، دقیقاً مانند این که دستانم به شانه‌ام برسد.

هوش مصنوعی: هرکسی که می‌خواهد به دام من بیفتد، باید به آرامی و با احتیاط قدم بردارد. تصور نکن که به جز نشانه‌ای که بر لبش دارم، چیزی دیگری وجود دارد که می‌تواند مرا به دام بیندازد.

هوش مصنوعی: سرم پر از شوق و دلم غرق عشق شد، تا جایی که اوحدی نیز به خانه‌ام علاقه‌مند شد.