هوش مصنوعی: هر کس که به دام دیگری بیفتد، دیگر نباید کاری به کار او داشته باشد و کسی که از محبت او دل شکسته، نباید خود را متعهد به بندگی او احساس کند.

هوش مصنوعی: این جواهر هیچ عیبی ندارد، اما من آن را خراب می‌کنم تا هیچ‌کس جز من نتواند آن را بخرد.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال هدف و مقصود خود است، نباید از درگاه آن بازگردد. حتی اگر موفق نشود، باید با احترام و محبت به آن درگاه نزدیک شود و آن را ببوسد.

هوش مصنوعی: دوستان می‌گویند: او به شدت در رنج و درد است، چطور می‌تواند این همه زجر را تحمل کند؟ چرا که کسی را ندارد که از او مراقبت کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که عاشق باشد، نمی‌توانم بپندارم که در دلش آتش شوقی یا اشکی در چشمانش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عشق و پنهان کاری به هم ارتباطی ندارند و مسیر پاکبازی برای کسی هموار است که در باران دل‌مشغولی و تردید نباشد.

هوش مصنوعی: امشب در میخانه هستم و رندی را در حال خوشی دیدم. او گفت: شگفتا! این صوفی چگونه است که در این حال و هوای مستی نیست و به زهد و تقوا روی نیاورده است؟

هوش مصنوعی: هر لحظه در اندیشه‌ام می‌گوید که جانم را برای او قربانی کنم، اما از این می‌ترسم که شاید شایسته‌اش نباشم.

هوش مصنوعی: اگر مسلمان هستی، به احوال کسانی که در سختی‌اند نگاه کن. آن کس که بر گرفتاران رحم نکند، در حقیقت کافر است.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق و توصیف زیبایی‌های ماهروها، هر کس نظری دارد، اما این درد و ناله‌ای که من دارم، خاص من است و قابل مقایسه با دیگران نیست.

هوش مصنوعی: اوحدی به یاری تو امیدوار است و منتظر کمک توست. اگر تو یارش نباشی، هیچ کس دیگر هم به او کمک نخواهد کرد.