اوحدیغزل شمارهٔ ۲۳۰
هر که آن قامت و بالای بلندش باشد
چه نظر بر دل بیمار نژندش باشد؟
اندر آیینهٔ او روی کسی ننماید
مگر آن روی که بر پای سمندش باشد
مجمر سینه به عود جگر آراسته‌ام
تا چو آتش کند از عشق سپندش باشد
پسته از لب همه کس خواهد و بادام از چشم
خاصه آن پسته و بادام که قندش باشد
روی در خاک درش کرده جهانی زن و مرد
تا که در خورد بود؟ یا که پسندش باشد؟
دل من صبر به هر حال تواند، لیکن
دور ازو صبر پدیدست که چندش باشد؟
از دلم در عجبی: کین همه غم دید و نرفت
چون رود پای دل خسته؟ که بندش باشد
اوحدی پند نکو خواه شنیدی، لیکن
پیش آن رخ عجب ار گوش به پندش باشد!
غزل شمارهٔ ۲۲۹: بهار و بوستان ما سر کوی تو بس باشدغزل شمارهٔ ۲۳۱: بهار و باغ با ترکان گل رخسار خوش باشد
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر که آن قامت و بالای بلندش باشد
چه نظر بر دل بیمار نژندش باشد؟
هوش مصنوعی: هر کسی که آن اندام زیبا و قد بلند را دارد، چه اهمیتی دارد که نگاهش به دل بیمار و غمگین من باشد؟
اندر آیینهٔ او روی کسی ننماید
مگر آن روی که بر پای سمندش باشد
هوش مصنوعی: در آینهٔ او، هیچ چهره‌ای نشان داده نمی‌شود جز چهره‌ای که در صورت سمندش از آن دیده شود.
مجمر سینه به عود جگر آراسته‌ام
تا چو آتش کند از عشق سپندش باشد
هوش مصنوعی: سینه‌ام را با عطر عشق مانند چوب خوشبو کرده‌ام تا آتش عشق در دل برافروزد.
پسته از لب همه کس خواهد و بادام از چشم
خاصه آن پسته و بادام که قندش باشد
هوش مصنوعی: پسته هر کسی را می‌طلبد و بادام تنها از چشم افراد خاصی خواسته می‌شود، به ویژه آن که شیرینی‌اش را داشته باشد.
روی در خاک درش کرده جهانی زن و مرد
تا که در خورد بود؟ یا که پسندش باشد؟
هوش مصنوعی: آیا کسی به این فکر کرده است که اگر روی زمین را از خاک بپوشانیم، آیا مردان و زنان در آن جایگاهی خواهند داشت؟ یا آیا آن خاک مورد پسند آنها خواهد بود؟
دل من صبر به هر حال تواند، لیکن
دور ازو صبر پدیدست که چندش باشد؟
هوش مصنوعی: دل من در هر شرایطی می‌تواند صبر کند، اما دوری از معشوق باعث می‌شود که صبر، به سختی ایجاد شود. پس چه مدتی می‌تواند چنین صبری را تحمل کند؟
از دلم در عجبی: کین همه غم دید و نرفت
چون رود پای دل خسته؟ که بندش باشد
هوش مصنوعی: من در تعجب هستم از قلبم: چرا با این همه غم که دیده، همچنان رفته است و مانند یک رود، دل خسته‌ام را ترک نکرده؟ چه چیزی باعث شده که این احساس در او باقی بماند؟
اوحدی پند نکو خواه شنیدی، لیکن
پیش آن رخ عجب ار گوش به پندش باشد!
هوش مصنوعی: شاید پندهای خوب اوحدی را شنیده‌ای، اما اگر کسی به چهره او نگاه کند، تعجب می‌کند که آیا به آن پندها گوش می‌دهد یا نه!