هوش مصنوعی: هر صبح که از دوری تو غمگین می‌شوم، صدای نالم به آسمان می‌رسانم. اگر تو با این بی‌مهری به من ادامه بدهی، دلم به شدت درد خواهد کشید.

هوش مصنوعی: من برای خوشبختی و روزگار خود، تمام دارایی‌ام را در عشق و آرزوی تو صرف کردم، اما تو از این وضعیت سود می‌بری و من در این رابطه ممکن است آسیب ببینم.

هوش مصنوعی: به پیشانی من هیچگاه با تیر ابروانت نزن، زیرا من تصمیم دارم تیر را در دل او پنهان کنم.

هوش مصنوعی: اگر چهره زیبای تو باعث شود از دل من ناله‌ای بلند شود، این طبیعی است؛ وقتی دل پر از غم شود، سخن آن به زبان می‌آید.

هوش مصنوعی: من دل شکسته‌ام را به سمت تو می‌برم، اما تویی که مرا بدرقه می‌کنی. مثل دزدی که به آرامی به کاروان می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خاطر سختی‌ها و ظلم‌ها غمگین نباش، چون اگر عاشق آن زیبایی باشی، باید چنین بار سنگینی را تحمل کنی تا به شادی و خوشحالی بزرگی برسی.

هوش مصنوعی: در پایان، سرنوشت عاشقان جز نابودی نیست و دل شکستگی را تنها خود اوحدی می‌داند، اگر تو هم خودت باشی، همین سرنوشت به تو نیز خواهد رسید.