هوش مصنوعی: اگر روح انسان از قید جسم آزاد شود، از خواب غفلت و دوری از معشوق بیدار می‌شود و چشمان دل به تماشای محبوب می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم بدنم را از قید جان آزاد کنم، این کار برایم آسان است، اما رهایی قلبم از قید عشق او بسیار دشوار است.

هوش مصنوعی: ما داروی دردش را به سر طبیبان می‌فرستیم و اگر این بیمار از بیماری فراق محبوبش بهبود یابد، جانم را هدیه خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: سرم را بر درگاه او گذاشته‌ام، زیرا هیچ کسی که از خاک او بر نمی‌خیزد، بدون دیدار او از جای خود بلند نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در جستجوی گل زیبایی از باغ وصال او بودم، اما نمی‌دانستم که چه مقدار خار و مشکل بر سر راهم قرار خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: زمانی که من در تنهایی و دل‌واپسی‌ام را می‌بندم، مشکلات و آشفتگی‌ها از هر سو به قلبم هجوم می‌آورند.

هوش مصنوعی: اگر جانم به خاطر عشق او ناله و زاری کند، مرا ناراحت نکن؛ زیرا می‌دانی که عاشق همیشه با شوق و انگیزه برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: من از وضعیتی که در آن قرار دارم، تعجب می‌کنم. اینکه کسی که زیر فشار و سختی است، می‌تواند از این بار سنگین بلند شود و حرکت کند.

هوش مصنوعی: در میان این خریداران، به دور نام این زلف خوشبو، ستمگری جوانی وجود دارد که از سرزمین تاتار بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: اگر نتوانی به او خدمت بکنی و به پای او بوسه بزنی، پس از کسی دیگر درخواست کن تا برایت این کار را انجام دهد؛ زیرا ممکن است فرصتی از دست برود.