هوش مصنوعی: دیگر نمی‌توانم تحمل کنم، درد و غم به من ضربه می‌زند. از این سوار فریاد می‌زنم، که به حریم من حمله کرده و مرا آسیب می‌زند!

هوش مصنوعی: من به گوشه‌نشینی پرداخته بودم و در پی انجام کاری برای محبوبم بودم که ناگهان از در وارد شد و همه چیزم به هم ریخت.

هوش مصنوعی: دل من از مدت‌ها پیش آرامش نداشت و با هر نفسی که کشیدم، مثل اینکه آتش در وجودم شعله‌ور شد.

هوش مصنوعی: درویش تا زمانی که نوبت به این شخصیت محترم رسید، از خبر شاهی بی‌خبر ماند.

هوش مصنوعی: به محض اینکه نگاهش به زیبایی او افتاد، عشقش به دلش راه پیدا کرد و حالتی شگفت‌انگیز به او دست داد.

هوش مصنوعی: ای نیزهٔ جنگی که مریخ آن را به ستیز برانگیخت، شمشیر او همه را مانند قلم بزد.

هوش مصنوعی: صد بار موهای نرم و تابدار او به خاطر بوی خوش مشک در دست باد صبحگاهی قرار گرفت و صبح را سرشار از عطر و زیبایی کرد.

هوش مصنوعی: چهره‌ی او مانند آینه است که به خاطر تابش نور زیاد، زیبایی‌اش را به نمایش می‌گذارد، همان‌طور که سنگی به جام جمشید زخم می‌زند.

هوش مصنوعی: گفتم که دلم را آزاری نمی‌دهد و او هم گفت: بر کسی که و به او دست نزن، زخم نخواهم زد.