هوش مصنوعی: سلام بر تو، ای نسیم صبحگاهی! با مهربانی، از کجا به اینجا می‌آیی؟ خوش آمدی!

هوش مصنوعی: اگر نشانه‌ای از بلقیس داری، همچون پرنده‌ای که بر زمین سبا پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: نسیمی بیاور که عطر و بوی پیراهن او را به من برساند، زیرا این بوی او بر وجود من مانند ردای گرانبهایی نشسته است.

هوش مصنوعی: اگر بوی زلف او را پیدا کنم، وجود من از بیماری و رنج دور خواهد بود.

هوش مصنوعی: به آن شخص دلربا باید گفت که طوفان عشق ما را به هم ریخت و نابود کرد.

هوش مصنوعی: از درد او، اشک‌های من مانند مروارید بر رویش جاری است، همانطور که چهره‌اش مانند کهربا می‌درخشد.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید که اوحدی به خاطر عشق، تمام نیروی خود را از دست داده و دارایی‌اش هم به فنا رفته است. در واقع، عشق برای او هزینه‌های زیادی به همراه داشته و نتیجه‌اش خون‌ دل خوردن و بی‌ثمر شدن مال و دارایی‌اش بوده است.