هوش مصنوعی: عشق تو مرا به شدت مجذوب خود کرده و آن‌قدر از دنیا و مکان‌های عمومی خسته‌ام کرده که فقط به خانه و دنیای خودم پناه برده‌ام.

هوش مصنوعی: یاد و خاطره دو جهان را با لب‌های زیبای تو به یک اشاره، به خاطر آوردی و در زندگی‌ام تأثیر زیادی گذاشتی.

هوش مصنوعی: من از دردها و غم‌هایم با دیگران صحبت نمی‌کنم و آن‌ها را بروز نمی‌دهم. با وجود زخم‌هایی که در دل دارم، فریاد و شکایتی از خود نشان نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: شنیده بودم که دارویی خوب برای بیمار تجویز می‌شود، اما من با تصور تو، خود را بیمارتر کرده‌ام.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا اینقدر احساس گرما و ذوب شدن می‌کنم، تا چه حدی این حالت بر من اثر گذاشته و چرا اینقدر دچار درد و رنج هستم.

هوش مصنوعی: در ابتدا فقط یک سایه بودم، اما با وجود تو به زندگیم معنایی واقعی بخشیدی. قبل از تو، فقط یک ذره کوچک بودم، اما نور تو باعث شد که وجودم نمایان شود و زندگی‌ام روشن گردد.

هوش مصنوعی: زمانی که چشمانم را به روی تو باز کردم، فکر و ذهنم به روی همه چیز بسته شد و دیگر هیچ‌کس برایم مهم نبود؛ آنقدر که فقط به دیوار نگاه می‌کردم.

هوش مصنوعی: کسی که در پی من تلاش کرد، بعد از این نمی‌داند که من او را رد کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در حالتی از بی‌حالی و خاموشی زندگی می‌کردم و وقتی از کلام تو شنیدم، دوباره زنده شدم. در واقع، زیبایی و ویژگی‌های تو مرا بیدار و هوشیار کرد.

هوش مصنوعی: هر بار که شرابی چشیدم، آن کرا که من را مست کرده بود، اوحدی به من نوشیدنی‌ای داد که مرا هوشیار کرد.