هوش مصنوعی: نمی‌توان به دشمنان نزدیک شد و از این شکایت کرد که دوست چقدر بر دل ما ظلم کرده است.

هوش مصنوعی: لبخند او که دل ما را تحت تاثیر قرار داد، گناهی نیست. بلکه دلی که از دست او آه می‌کشد، خود گناه کرده است.

هوش مصنوعی: بیا که من آماده‌ام تا درد تو را بپذیرم، حتی اگر این درد به قلبم برسد یا به جانم آسیب بزند.

هوش مصنوعی: لبت که نشانه‌ای از مهربانی و لطف تو است، حق داشتن بر دل من ناراحتی و قهر است، زیرا تو بر اساس سخن و نشانه‌ای که داری، این کار را انجام می‌دهی.

هوش مصنوعی: حداقل نوری که از چهره‌ات ساطع می‌شود، قادر است هزاران ستاره و خورشید را درخشان کند.

هوش مصنوعی: کسی چهره‌ات را ندید که بتواند به درستی تو را توصیف کند، بلکه زیبایی‌ات را مانند ماه از دیگران شنیدم.

هوش مصنوعی: آیا همسایه‌های آسمانی، زیبایی تو را به خورشید نشان دادند و او هم داستان زیبایت را بازگو کرد؟

هوش مصنوعی: اگر به نگهبان بگویند که شهر را ترک کند، به خاطر ظلمی که بر مردم می‌شود، این تنها به خاطر نرگس زیبای توست که در این دیار مشهور شده است.

هوش مصنوعی: عشق را نمی‌توان با سرزنش و محدودیت از بین برد؛ زیرا در طول زندگی، این روش‌ها هیچ تأثیری نداشته‌اند.

هوش مصنوعی: هرکسی که از من درباره تو سؤال کرد، من نشان و علامت تو را در میان همه مردم معرفی کردم.

هوش مصنوعی: خون من از چشمانم ریخت و مردم از دو طرف در این داستان که: به اوحدی توجه کرد.