هوش مصنوعی: دل در آرزوی آن معشوق گشوده شد و اکنون بار سنگینی بر دوش دارد، به گونه‌ای که آن دلبر او را به حال خود رها می‌کند و او را از کنترل خارج می‌سازد.

هوش مصنوعی: مدتی است که به خاطر او در بحران و آشفتگی به سر می‌برم. نه می‌توانم فکر درستی بکنم، نه در کاری به پیشرفت می‌رسم.

هوش مصنوعی: من در عذاب جدایی او می‌دانم که این درد از هر سو سخت‌تر است، چرا که برخی می‌گویند: «او گل می‌چینند» و برخی دیگر رنج‌های سختی را متحمل می‌شوند.

هوش مصنوعی: من با دل خود زیاد صحبت کردم و گفتم که از او جدا شو، اما وقتی این حرف را شنید، من هم تصمیم گرفتم که همه چیز را رها کنم و به حال خود بگذارمش تا اینکه روزگاری بگذرد.

هوش مصنوعی: ای مدعی، اگر ببینی که ما در قید و بندیم، خوشحال باش؛ زیرا که تو نباید فکر کنی که کسی از اینجا شکار تو می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر عشق من را به سمت ساختن و شکل دادن نمی‌برد، باید خودم را توجیه کنم؛ زیرا به خاطر تشنگی، فکر کردم که آن شراب مستی‌آور است که من را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چرا مدام می‌گویی که اوحدی نیازی به کمک دیگران ندارد؟ یار او که می‌تواند باشد؟ زیرا دلی که از یار خود آسیب می‌بیند، دیگر امیدی ندارد.