اوحدیغزل شمارهٔ ۱۷۸
دلی، که میل به دیدار دوستان دارد
فراغتی ز گل و باغ و بوستان دارد
کدام لاله به روی تو ماند؟ ای دلبند
کدام سرو چنین قد دلستان دارد؟
گرت به جان بخرم بوسه‌ای، زیان نکنم
که بوسه عاشق بدبخت را زیان دارد
کسی که چون تو پری چهره در کنار کشد
اگر چه پیر بود، دولتی جوان دارد
به قصد کشتن من بست و باز نگشاید
کمر، که قد بلند تو در میان دارد
به خاکپای تو آنرا که هست دست رسی
چه غم ز سرزنش هر که در جهان دارد؟
چو کردی جای خیال تو اوحدی در دل
به وصل خود برسانش، که جای آن دارد
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دلی، که میل به دیدار دوستان دارد
فراغتی ز گل و باغ و بوستان دارد
هوش مصنوعی: دل، که خواهان دیدار دوستان است، هیچ‌گاه از خوشی‌ها و زیبایی‌های طبیعت و باغ‌ها آرامش نخواهد داشت.
کدام لاله به روی تو ماند؟ ای دلبند
کدام سرو چنین قد دلستان دارد؟
هوش مصنوعی: کدام گل زیبا به زیبایی تو می‌رسد؟ ای عشق، کدام درخت بلند به خوش‌اندامی تو شبیه است؟
گرت به جان بخرم بوسه‌ای، زیان نکنم
که بوسه عاشق بدبخت را زیان دارد
هوش مصنوعی: اگر بخواهم برایت بوسه‌ای بخرم، هیچ ضرری ندارد، چون بوسه‌ی عاشق بدبخت با ارزش‌تر از آن است که دچار زیان شود.
کسی که چون تو پری چهره در کنار کشد
اگر چه پیر بود، دولتی جوان دارد
هوش مصنوعی: کسی که در کنار تو زیبایی و ظرافت دارد، حتی اگر سنش زیاد باشد، همچنان جوانی و شادابی را احساس می‌کند.
به قصد کشتن من بست و باز نگشاید
کمر، که قد بلند تو در میان دارد
هوش مصنوعی: عشقی که به من ورزید، به اندازه‌ای قوی و جدی بود که هرگز تردید نمی‌کند و از احساساتش صرف‌نظر نمی‌کند. این احساسات به قدری عمیق است که جدا کردن آن‌ها از همدیگر امکان‌پذیر نیست.
به خاکپای تو آنرا که هست دست رسی
چه غم ز سرزنش هر که در جهان دارد؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی به کسی دسترسی داریم که به ما ارزش و محبت می‌دهد، دیگر نگران نظریات و انتقادات دیگران در دنیا نیستیم.
چو کردی جای خیال تو اوحدی در دل
به وصل خود برسانش، که جای آن دارد
هوش مصنوعی: وقتی که خیال و تصویر تو در دل من جا گرفت، آن را به وصال خود برسان، زیرا او در دل من جایگاه ویژه‌ای دارد.