هوش مصنوعی: عشق، زندگی زاهدانه، تنهایی و رنج، آن‌چه با دل زخمی من کرد، همهٔ آن‌هاست که برایم به وجود آورد.

هوش مصنوعی: آه من دیگر سرد شده و دل من از جدایی هنوز گرم است. بر سر کسی این حال فرو نیامده که تغییرات این احساسات را حس کرده باشد؟

هوش مصنوعی: دوست من، تو تجلی مهر و محبت هستی و صحبت‌های من پر از اشک‌های سرخ است که نشانه‌ی درد عشق من است. دلیل حال خراب من، چهره‌ی زرد تو است.

هوش مصنوعی: من چشمی دارم که همیشه در حال اشک ریختن است و همچنین چهره‌ای دارم که همواره غم و اندوه بر آن نشسته است.

هوش مصنوعی: عزیزم، تا چه زمانی باید به خاطر دوری تو در غم و درد زندگی کنم؟

هوش مصنوعی: تو گفته بودی که برای تو غم بخورم، اما خودت هیچ وقت به حال من غم نخوردی. تا زمانی که غم تو را در دلم حس نکردم، غم من هم تو را آزرده نکرد.

هوش مصنوعی: هر حاکمی که باشد، اگر با نرمی صحبت کند، من زیر دست او هستم؛ و اگر با خشونت برخورد کند باز هم بنده‌اش هستم. اگر به دنبال صلح باشد، من همراه اویم و اگر بخواهد به جنگ برود، خواهم رفت.

هوش مصنوعی: مردی که عاشق است، برای عشقش هیچ ترسی از جانش ندارد و کسی که از جانش بترسد، نمی‌تواند به عنوان یک مرد واقعی شناخته شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که چهره‌ات مانند دسته‌گلی است و بوی خوشی از آن برمی‌خیزد، از آن روی تو من به آرامش و رضایت رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: یا باید از زیبایی او صحبت کنی یا اینکه به جایی برسی که نام نیکو بیابی و در زندگی‌ات به دست آوری.