هوش مصنوعی: کی دوباره چهره آن ماه روشن را می‌بینم؟ آن گل زیبا که دل عاشق را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: اگر بار دیگر نعمت و خوشبختی بر من نازل شود، از صمیم قلب از آن نعمت قدردانی و سپاسگزاری خواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر روزی به آرزویم از لب او برسم، حق دارم، زیرا شب‌ها از خدا این روز را خواسته بودم.

هوش مصنوعی: به مانند فرهاد، یک روز از ناراحتی‌ام به دشت‌ها می‌روم تا این جوانان عشق را که از عشق پیران درس می‌آموزند، ببینم.

هوش مصنوعی: در روزی که به وصال محبوب رسیدم، جان حیران و بی‌قرار من چگونه می‌تواند تاب تحمل این تیرهای عشق را داشته باشد؟

هوش مصنوعی: وقتی به دیدار او می‌رسم، دیگر برایم مهم نیست بهشت چیست؛ در چنین لحظه‌ای هیچکس به یاد نوروز نمی‌افتد.

هوش مصنوعی: شب گذشته، سواری از دور نزدیک می‌شد و من به خاطر خوشحالی بسیار نزدیک بودم که پای اسب او را ببوسم.

هوش مصنوعی: مدعی با چشمان جذاب و دلربا، هر کسی را که بخواهد، به راحتی فریب می‌دهد. شیرگیر، به راحتی می‌تواند یوز را شکار کند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به خوشبختی و موفقیت برسی، باید به آفتاب، که نماد روشنی و امید است، احترام بگذاری. این آفتاب، همانند شمعی است که جهان را روشن می‌کند.