هوش مصنوعی: عزیزم، چرا دل تو نسبت به وفا و انصاف سخت شده است؟ حتی کسانی که ایمان ندارند، دل‌هایشان نرم و مهربان است، اما دل تو چرا این‌گونه نیست؟

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به این که درب خانه‌ات نگهبانی وفادار و مطمئن وجود دارد، اما ما هیچ‌کدام را نداریم. سوال این است که با وجود این وفاداری، چرا به ما توجهی نمی‌کنی؟

هوش مصنوعی: هر کسی که مرتکب قتلی شود، باید بهای آن را بپردازد. تو مرا کشتی، اما امیدی به دریافت بهایی از تو ندارم. چرا اینطور است؟

هوش مصنوعی: من از دست تو آزرده‌ام و تو به راحتی می‌توانی به من آسیب برسانی. من از تو یک بوسه می‌خواهم و به نظرم می‌رسد که این خواسته‌ام بی‌پایه و اساس است. چرا که تو در عین حال که به من صدمه می‌زنی، باز هم به راحتی این اقدام را می‌پذیری.

هوش مصنوعی: مردم یک شهر معمولاً به غریبه‌ها توجهی دارند و به آن‌ها اهمیت می‌دهند، اما من در شهر شما این قاعده را ندیدم. دلیلش چیست؟

هوش مصنوعی: من و زلف تو همیشه در حال سردرگمی هستیم. من از تو دور هستم و زلف تو هم از تو جدا نیست؛ پس چرا این حالت ادامه دارد؟

هوش مصنوعی: چرا دیگران را همیشه به خود نزدیک می‌بینی، اما وفای اوحدی از وسط راه گم شده است؟