هوش مصنوعی: ما هم‌خانه‌ایم و نمی‌توانیم به راحتی روی یکدیگر احساس خود را نشان دهیم. سؤالی پیش می‌آید که نمی‌توانیم در موردش صحبت کنیم، چون فضای مناسب برای چنین گفتگویی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: گفتی که به خیال وصال ما قناعت کن، اما ما به جز این، هیچ کلامی در خیال نداریم.

هوش مصنوعی: اگر ماه چهره تو را ببیند، با صمیمیت قلبش اعتراف می‌کند که چنین کمالی در او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو در خفا و پنهانی با هر کسی رابطه برقرار می‌کنی، اما هیچ‌کس به تو نزدیک نمی‌شود و هیچ ارتباطی با تو ندارد.

هوش مصنوعی: مشکل این است که نمیتوانم به تو برسم، اما رسیدن به چیزهای ممکن غیرممکن نیست.

هوش مصنوعی: عارفان در بیان جزئیات و پیچیدگی‌های معرفت ناتوان‌اند و نتوانسته‌اند آن‌را به خوبی توضیح دهند، زیرا کسی که واقعاً درک کرده باشد، از بیان آن به گفتار می‌آید.

هوش مصنوعی: تو از من می‌پرسی که آن‌چه که دلت می‌خواهد کجاست؟ اما بهتر است از من نپرسی، چون چنین چیزی نیازی به سوال ندارد.

هوش مصنوعی: ای اوحدی، وقتی که این دیگران به دوستی با یکدیگر سخن می‌گویند، تو هم این کار را نکن، زیرا ما به این مسائل اهمیتی نمی‌دهیم.

هوش مصنوعی: اگر کسی که ادعای شنیدن سخن تو را دارد، نتواند دل مرده را به شور آورد، پس شنیدن چیزی وجود ندارد زیرا حالتی در کار نیست.