هوش مصنوعی: به غیر از تو هیچ دوست و یاری ندارم و این تصور که کسی غیر از تو در کنارم باشد، اشتباه است. تنها تو هستی که در زندگی‌ام حضور داری.

هوش مصنوعی: غیبت تو برای من خیلی سنگین است و نمی‌خواهم لحظه‌ای بدون غم جدایی تو باشم، زیرا امید به وصالت در دل من بسیار زیاد است.

هوش مصنوعی: ای باد، تو که از احوال من باخبری، اگر شنیدی که به جز فکر تو به چیزی مشغول هستم، بگو.

هوش مصنوعی: اگر جز کمربند بندگی او چیزی به خود ببندم، در واقع بر کفر خود می‌افزایم و به آن گرفتار می‌شوم.

هوش مصنوعی: در پنهانی، برای رهایی از غم او تدبیری می‌اندیشم، حتی اگر ناچار باشم با کسی درباره‌اش صحبت کنم.

هوش مصنوعی: او گفت: اگر چیزی از عشق و محبت را بخواهم، دلبر من باید برای من تلاش کند و من هم این را به خوبی می‌دانم و قبول دارم.

هوش مصنوعی: آن ماه زیبا به دنبال طلا و ثروت است، اما من قادر به تأمین آن نیستم. در حالی که بدن من بی‌زور و مریض است و چهره‌ام زرد و دلم پر از اندوه است.

هوش مصنوعی: با اینکه محبوبم از چشمش افتاده‌ام، هنوز هم گوش به محبتش دارم و چشم به دیدارش دوخته‌ام.

هوش مصنوعی: می‌خواهم میوه‌ی نارنج و سیب و غنچه‌های لب را به من بدهی، زیرا دل من به شدت بیمار و خسته است.

هوش مصنوعی: من برای رسیدن به خواسته‌ام نمی‌نشینم و انتظار نمی‌کشم، تا زمانی که نیروی حرکت و توانایی اقدام را دارم.

هوش مصنوعی: به روش اوحدی، دل را از بار سنگین دنیا آزاد کردم. به همین دلیل می‌گویم: در آینده هم باری بر دوش خواهم داشت.