قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵ - وله نورالله قبره
مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم
دل بیچارگان از خود مرنجانید، من گفتم
به مال و جاه چندینی نباید غره گردیدن
ز گرد این و آن دامن برافشانید، من گفتم
درین بستان، که دل بستید، اگرتان دسترس باشد
برای خود درخت نیک بنشانید، من گفتم
به گردد حال ازین سامان که میبینید و این آیین
شما هم حالها برخود بگردانید، من گفتم
پی نام کسان رفتن به عیب انصاف چون باشد؟
نخستین نامهٔ خود را فرو خوانید، من گفتم
دل درماندگان خستن، خطا باشد، که هم در پی
شما نیز این چنین یک روز درمانید، من گفتم
حدیث اوحدی این بود و تدبیری که میداند
تمامست این قدر، باقی شما دانید، من گفتم
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴ - وله طابالله ثراه: مردم نشسته فارغ و من در بلای دلقصیدهٔ شمارهٔ ۲۶ - وله فی فضیلة الصبح: چشم صاحب دولتان بیدار باشد صبحدم
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
مسلمانان، سلامت به، چو بتوانید، من گفتم
دل بیچارگان از خود مرنجانید، من گفتم
هوش مصنوعی: ای مسلمانان، اگر میتوانید، در آرامش زندگی کنید و نگذارید دلهای بیچاره و زحمتکش دچار رنج شوند. من این را به شما میگویم.
به مال و جاه چندینی نباید غره گردیدن
ز گرد این و آن دامن برافشانید، من گفتم
هوش مصنوعی: انسان نباید به مال و مقام خود مغرور شود و باید از خودخواهی و به دنبال جلب توجه دیگران بودن دوری کند.
درین بستان، که دل بستید، اگرتان دسترس باشد
برای خود درخت نیک بنشانید، من گفتم
هوش مصنوعی: در این باغی که به آن دل بستید، اگر برایتان امکان دارد، برای خود درختی خوب بکارید، این طور گفتم.
به گردد حال ازین سامان که میبینید و این آیین
شما هم حالها برخود بگردانید، من گفتم
هوش مصنوعی: حال و وضعی که اکنون میبینید و قوانینی که دارید، ممکن است تغییر کند. من این را به شما میگویم که همواره باید خود را با تغییرات وفق دهید.
پی نام کسان رفتن به عیب انصاف چون باشد؟
نخستین نامهٔ خود را فرو خوانید، من گفتم
هوش مصنوعی: پی نام دیگران رفتن و عیبجویی کردن، چگونه میتواند عادلانه باشد؟ ابتدا نامهٔ خود را بخوانید، من این را بیان کردم.
دل درماندگان خستن، خطا باشد، که هم در پی
شما نیز این چنین یک روز درمانید، من گفتم
هوش مصنوعی: دلهای ناامید و خسته، گرفتار خطا هستند، زیرا روزی به دنبال شما خواهند آمد و آن زمان هم به این حال مبتلا خواهند شد. من این را گفتم.
حدیث اوحدی این بود و تدبیری که میداند
تمامست این قدر، باقی شما دانید، من گفتم
هوش مصنوعی: اوحدی با این بیان میخواهد بگوید که دانستههای او کافی است و آنچه بیش از این نیاز است، به دیگران مربوط میشود. او مطمئن است که اطلاعاتش کامل است و دیگران خود باید آگاهی پیدا کنند.