اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر عکس رخت زدیده بگسسته شود</p></div>
<div class="m2"><p>از هر مژه صد قطرهٔ خون بسته شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شب تا به سحر دیده به هم برنکنم</p></div>
<div class="m2"><p>ترسم [که] خیالت اندرو خسته شود</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۳۰۹

شمارهٔ ۴۴

گر عکس رخت زدیده بگسسته شود
از هر مژه صد قطره خون بسته شود
شب تا به سحر دیده به هم برنکنم
ترسم که خیالت اندرو خسته شود

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و دلتنگی اشاره می‌کند. او می‌گوید اگر تصویر محبوبش از نظرش محو شود، از چشمانش اشک‌های فراوانی می‌ریزد. او تا صبح نمی‌خواهد چشم را ببندد چرا که نگران است شاید در خواب به یاد محبوبش نیفتد و احساس خستگی کند.

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

هوش مصنوعی: اگر تصویر زیبایی تو در نظر من محو شود، از هر مژه‌ام قطره‌های خونی به زمین می‌ریزد.

گر عکس رخت زدیده بگسسته شود

از هر مژه صد قطرهٔ خون بسته شود

هوش مصنوعی: تا صبح نمی‌توانم خوابم ببرد، نگرانم که مبادا فکر و خیال تو در این بین خسته شود.

شب تا به سحر دیده به هم برنکنم

ترسم [که] خیالت اندرو خسته شود

شمارهٔ ۴۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده