اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دوش از سر پای یار با من بنشست</p></div>
<div class="m2"><p>باز از سر دست عهدم امروز شکست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نه شاد شدم دوش و نه غمگین امروز</p></div>
<div class="m2"><p>کان از سر پای بود این از سر دست</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11547 - اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » رباعیات الحاقی » شمارهٔ ۱۳

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۳۸

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۳۰۶

شمارهٔ ۱۴

دوش از سر پای یار با من بنشست
باز از سر دست عهدم امروز شکست
نه شاد شدم دوش و نه غمگین امروز
کان از سر پای بود این از سر دست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به حالتی اشاره دارد که شب گذشته یار در کنار او نشسته بود، اما امروز دوباره عهد و پیمانش را شکست. او نه در شب گذشته خوشحال بود و نه در امروز غمگین، زیرا وضعیت شب و روز او به نوعی به هم مرتبط است. در واقع، شب به خاطر نزدیکی یار و روز به خاطر دوری و جدایی رنج می‌برد.

شمارهٔ ۱۲

شمارهٔ ۱۳

هوش مصنوعی: شب گذشته، یارم در کنار من نشسته بود و دوباره از دست من، پیمانم را شکست.

دوش از سر پای یار با من بنشست

باز از سر دست عهدم امروز شکست

هوش مصنوعی: نه دیروز خوشحال شدم و نه امروز ناراحت، زیرا حالتی که امروز دارم از دست و پای من نشأت می‌گیرد.

نه شاد شدم دوش و نه غمگین امروز

کان از سر پای بود این از سر دست

شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده