اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل در غم غم زنش که غم با غم خورد</p></div>
<div class="m2"><p>غم نیست که از غم تو غم را غم خورد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر غم غم من غمزده را غم نخورد</p></div>
<div class="m2"><p>دل را غم تو از غم غمها غم خورد</p></div></div>

شاهد دل: رباعیات، ترجمهٔ برند مانوئل ویشر, پیتر لمبورن ویلسون - اوحدالدین کرمانی - تصویر ۶۳

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۶۸

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۶۴

شمارهٔ ۴۲

دل در غم غم زنش که غم با غم خورد
غم نیست که از غم تو غم را غم خورد
گر غم غم من غمزده را غم نخورد
دل را غم تو از غم غمها غم خورد

هوش مصنوعی: این اشعار به بیان احساسات عمیق غم و اندوه شاعر می‌پردازد. شاعر از غم خود و غم معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دل او به خاطر غم معشوقش در عذاب است. به عبارت دیگر، غم‌های شخصی و مشترک آن‌ها به هم پیوسته و دل شاعر را بیشتر از پیش در مضیقه قرار داده است. غم موجود در زندگی، به گونه‌ای با غم عشق در هم آمیخته است.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: دل در غم زنش می‌گوید: چون کسی با غم خود زندگی کند، دیگر غم دیگران برایش مهم نیست. غم تو برای او معنایی ندارد و او فقط با غم خودش دست و پنجه نرم می‌کند.

دل در غم غم زنش که غم با غم خورد

غم نیست که از غم تو غم را غم خورد

هوش مصنوعی: اگر غم من، غمگین را غمگین نکند، دل از غم تو، به خاطر غم‌های دیگر، غمگین می‌شود.

گر غم غم من غمزده را غم نخورد

دل را غم تو از غم غمها غم خورد

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده