اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۳۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من با غم عشق تو نباشم جز شاد</p></div>
<div class="m2"><p>وآن کاو نشود جفت غمت شاد مباد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ممکن نشود که شاد باشد آن جان</p></div>
<div class="m2"><p>کز قافلهٔ غم تو او دور افتاد</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۶۷

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۵۲

شمارهٔ ۳۳

من با غم عشق تو نباشم جز شاد
وآن کاو نشود جفت غمت شاد مباد
ممکن نشود که شاد باشد آن جان
کز قافله غم تو او دور افتاد

هوش مصنوعی: شاعر در این بیت بیان می‌کند که نمی‌تواند با غم عشق محبوبش شاد باشد و از آنجا که کسی نمی‌تواند با غم او آشتی کند، کسانی که از غم او دور باشند نیز نمی‌توانند شاد زندگی کنند. در واقع، غم عشق او بر خوشی دیگران سایه می‌اندازد.

شمارهٔ ۳۱

شمارهٔ ۳۲

هوش مصنوعی: من در غم عشق تو جز شاد نیستم و اگر کسی غم تو را نداشته باشد، او نیز نباید شاد باشد.

من با غم عشق تو نباشم جز شاد

وآن کاو نشود جفت غمت شاد مباد

هوش مصنوعی: کسی که از گروهی که غم در آن است دور شده، نمی‌تواند شاد باشد.

ممکن نشود که شاد باشد آن جان

کز قافلهٔ غم تو او دور افتاد

شمارهٔ ۳۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده