اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب التاسع: فی السفر و الوداع » شمارهٔ ۲۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گر نیست دلت شاد به تقصیر و قصور</p></div>
<div class="m2"><p>از بهر چرا به هیچ باشی مغرور</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون گویندت که حاصلی نیست تو را</p></div>
<div class="m2"><p>خواهی رنجید از آنچ می رنجی دور</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۱۷

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۶۶

شمارهٔ ۲۴

گر نیست دلت شاد به تقصیر و قصور
از بهر چرا به هیچ باشی مغرور
چون گویندت که حاصلی نیست تو را
خواهی رنجید از آنچ می رنجی دور

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به این نکته اشاره دارد که اگر دل انسان شاد نیست، نباید به افتخارات و موفقیت‌های ظاهری خود مغرور شود. زمانی که دیگران به او می‌گویند که هیچ دستاوردی ندارد، نباید از این موضوع ناراحت شود، چون رنجش از نداشتن موفقیت واقعی به دور است. 

شمارهٔ ۲۲

شمارهٔ ۲۳

هوش مصنوعی: اگر دلتم شاد نیست و به خاطر اشتباهاتت احساس گناه می‌کنی، چرا باید به هیچ چیز دیگری مغرور باشی؟

گر نیست دلت شاد به تقصیر و قصور

از بهر چرا به هیچ باشی مغرور

هوش مصنوعی: وقتی به تو بگویند که هیچ ثمری از تو نیست، از چیزی که باعث ناراحتی‌ات می‌شود، دوری کن.

چون گویندت که حاصلی نیست تو را

خواهی رنجید از آنچ می رنجی دور

شمارهٔ ۲۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده