اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۶۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زین سان که تُوی دیده به خاک آکنده</p></div>
<div class="m2"><p>دشوار توان کرد تو را بیننده</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیدار شود خفته به یک بانگ ولیک</p></div>
<div class="m2"><p>مرده نشود به هیچ بانگی زنده</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۵۶

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۸۸

شمارهٔ ۶۳

زین سان که توی دیده به خاک آکنده
دشوار توان کرد تو را بیننده
بیدار شود خفته به یک بانگ ولیک
مرده نشود به هیچ بانگی زنده

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر سختی در بیدار کردن کسی است که به خواب رفته و در عین حال به خاک یا دنیای مادی پیوسته است. اگرچه ممکن است با فریادی بیدار شود، اما روح او که مرده است، به هیچ شیوه‌ای به زندگی بازنخواهد گشت.

شمارهٔ ۶۱

شمارهٔ ۶۲

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان کسی را که چشمانش پر از خاک و غبار است، به راحتی دید و شناخته شود.

زین سان که تُوی دیده به خاک آکنده

دشوار توان کرد تو را بیننده

هوش مصنوعی: اگر کسی خوابیده باشد می‌تواند با یک صدای بلند بیدار شود، اما اگر مرده باشد، هیچ صدایی او را زنده نخواهد کرد.

بیدار شود خفته به یک بانگ ولیک

مرده نشود به هیچ بانگی زنده

شمارهٔ ۶۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده