اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مردم همه از زرق و فسون محرومند</p></div>
<div class="m2"><p>وز جان و دل بوقلمون محرومند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اندیشهٔ تو جان و جهانی ارزد</p></div>
<div class="m2"><p>سبحان الله که خلق چون محرومند</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۵۰

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۸۴

شمارهٔ ۷

مردم همه از زرق و فسون محرومند
وز جان و دل بوقلمون محرومند
اندیشه تو جان و جهانی ارزد
سبحان الله که خلق چون محرومند

هوش مصنوعی: این ابیات به بیان وضعیت انسان‌ها و عدم برخورداری آنها از زیبایی‌ها و نعمت‌های زندگی می‌پردازد. شاعر به بررسی این موضوع می‌پردازد که افراد از زرق و برق دنیا و حتی از عمق وجود خود، یعنی "جان و دل"، محرومند. در مقابل، اندیشه و تفکر انسان‌ها بسیار ارزشمند است و به همین دلیل انسانیت و آگاهی آنها باید مورد توجه قرار گیرد. شاعر با تعجب از اینکه چرا خلق‌الله اینگونه محرومند، به زیبایی‌های اندیشه و موجودیت انسان اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

هوش مصنوعی: مردم از فریب و جذابیت‌های ظاهری بی‌بهره‌اند و از عمق جان و وجود خود مانند بوقلمون‌هایی بی‌خبر و بی‌احساس هستند.

مردم همه از زرق و فسون محرومند

وز جان و دل بوقلمون محرومند

هوش مصنوعی: فکر و اندیشهٔ تو ارزش جان و جهانی را دارد. حیرت‌انگیز است که دیگران از آن محروم‌اند.

اندیشهٔ تو جان و جهانی ارزد

سبحان الله که خلق چون محرومند

شمارهٔ ۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده