اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۴۶

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۵۴

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۳۳

شمارهٔ ۴۷

ای خسته و بسته از پس بینی خویش
بینی که چه بینی تو زخود بینی خویش
بینی کنی و به خلق کمتر بینی
بینی که چه آید به تو از بینی خویش

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به انسانی خسته و دلتنگ اشاره می‌کند که به خود واقف نیست و از دنیا و دیگران غافل است. او به او می‌گوید که درگیر خودبینی و خودکاوی است و به همین دلیل نمی‌تواند به دیگران توجه کند و نبیند که در اطرافش چه می‌گذرد. به نوعی، پیام شعر این است که انسان باید از خودبینی فاصله بگیرد و به رابطه با دیگران و دنیای بیرون توجه کند.

شمارهٔ ۴۵

شمارهٔ ۴۶

هوش مصنوعی: ای کسی که از دست خود و شرایط خود خسته و ناامید هستی، به خودت نگاه کن و ببین واقعاً چه می‌بینی. آیا فقط به محدودیت‌ها و مشکلات خودت توجه می‌کنی یا می‌توانی به دنیای بزرگ‌تر و امکان‌های دیگر هم نگرش داشته باشی؟

ای خسته و بسته از پس بینی خویش

بینی که چه بینی تو زخود بینی خویش

هوش مصنوعی: اگر به خودت توجه کنی و کمتر به دیگران نگاه کنی، متوجه خواهی شد که چه عواقبی برای خودت از نحوهٔ نگاهت به خودت ایجاد می‌شود.

بینی کنی و به خلق کمتر بینی

بینی که چه آید به تو از بینی خویش

شمارهٔ ۴۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها