اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>این جلوه گری به خلق راهی دگر است</p></div>
<div class="m2"><p>بنمودن خویش پایگاهی دگر است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مقصود تو از گوشه کلاهی دگر است</p></div>
<div class="m2"><p>از ره دوری که راه راهی دگر است</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۲۲

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۴۹

شمارهٔ ۵

این جلوه گری به خلق راهی دگر است
بنمودن خویش پایگاهی دگر است
مقصود تو از گوشه کلاهی دگر است
از ره دوری که راه راهی دگر است

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر نوعی خودنمایی و جلوه‌گری است که به شکل متفاوتی بروز می‌کند. نشان دادن خود به معنای دستیابی به جایگاهی جدید است و هدف از این نمایان شدن، چیزی فراتر از ظاهرسازی است. همچنین به دوری از مسیرهای مرسوم اشاره دارد که می‌تواند به کشف راه‌های نوین و متفاوت منجر شود.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: این زیبایی و نمایش خود به مردم، روش و معنای خاصی دارد و نشان دادن خود در این دنیا معنای دیگری را به همراه دارد.

این جلوه گری به خلق راهی دگر است

بنمودن خویش پایگاهی دگر است

هوش مصنوعی: منظور تو از گوشه کلاهی چیز دیگری است، چرا که از راه دوری که می‌روی، نشانه‌هایی دیگر وجود دارد.

مقصود تو از گوشه کلاهی دگر است

از ره دوری که راه راهی دگر است

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده