اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۴۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دوست من از هیچ مشوّش گردم</p></div>
<div class="m2"><p>وز نیمهٔ نیم ذرّه دلخوش گردم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از آب لطیف تر مزاجی دارم</p></div>
<div class="m2"><p>دریاب مرا وگرنه آتش گردم</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۶۹

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۴۵

شمارهٔ ۵۰

ای دوست من از هیچ مشوش گردم
وز نیمه نیم ذره دلخوش گردم
از آب لطیف تر مزاجی دارم
دریاب مرا وگرنه آتش گردم

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق دوستی است. شاعر از دوستش می‌خواهد که او را درک کند و به حال او رسیدگی نماید، چرا که او با وجود ظاهری آرام، درونش پر از اضطراب و ناراحتی است. او می‌گوید که اگر به حالش رسیدگی نشود، به درد و آتش احساساتی تبدیل خواهد شد. در واقع، این اشعار نشان‌دهنده‌ی نیاز به محبت و حمایت در روابط انسانی است.

شمارهٔ ۴۸

شمارهٔ ۴۹

هوش مصنوعی: ای دوست، من از هیچ چیز نگران نمی‌شوم و از نیمهٔ کوچک‌ترین چیز هم خوشحال می‌شوم.

ای دوست من از هیچ مشوّش گردم

وز نیمهٔ نیم ذرّه دلخوش گردم

هوش مصنوعی: من دارای روحی لطیف و حساس هستم، به من توجه کن وگرنه آتش خشم و غم درونم را فرا خواهد گرفت.

از آب لطیف تر مزاجی دارم

دریاب مرا وگرنه آتش گردم

شمارهٔ ۴۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده