اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آنها که به عقل راه او می سپرند</p></div>
<div class="m2"><p>شرط است کز آشیان هستی بپرند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زنهار در آن راه تو پرواز مکن</p></div>
<div class="m2"><p>کانجا مگسانند که سیمرغ خورند</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۴۲

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۸۰

شمارهٔ ۵

آنها که به عقل راه او می سپرند
شرط است کز آشیان هستی بپرند
زنهار در آن راه تو پرواز مکن
کانجا مگسانند که سیمرغ خورند

هوش مصنوعی: این متن به این نکته اشاره دارد که آنهایی که تصمیم می‌گیرند به عقل و دانش خود اعتماد کنند، لازم است از دنیای مادی و محدودیت‌های آن دست بکشند. همچنین هشدار می‌دهد که در این مسیر نباید پرواز کرد و از آشیانه‌ای که در آن هستند فاصله گرفت، چون در آنجا، فقط مگس‌ها وجود دارند و سیمرغی که نماد کمال و معنویت است، پیدا نمی‌شود. در واقع، به دست آوردن کمال نیازمند تلاش و پرهیز از دامی است که انسان‌ها را به دنیا می‌کشاند.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: کسانی که به خرد و عقل خود اعتماد می‌کنند، باید از دنیای مادی و ظاهری جدا شوند.

آنها که به عقل راه او می سپرند

شرط است کز آشیان هستی بپرند

هوش مصنوعی: مواظب باش در آن مسیر پرواز نکنی، زیرا در آنجا مگس‌ها هستند که سیمرغ را می‌خورند.

زنهار در آن راه تو پرواز مکن

کانجا مگسانند که سیمرغ خورند

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده