اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پاک آمده ای در طلب پاکی باش</p></div>
<div class="m2"><p>رَوشاد بزی بر سرِ غمناکی باش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تو آتش و باد را به خود راه مده</p></div>
<div class="m2"><p>خواهی که تو را آب بود خاکی باش</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۲۹

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۳۸۵

شمارهٔ ۳۶

پاک آمده ای در طلب پاکی باش
روشاد بزی بر سر غمناکی باش
تو آتش و باد را به خود راه مده
خواهی که تو را آب بود خاکی باش

هوش مصنوعی: این شعر به ما می‌گوید که اگر به دنبال پاکی هستیم، باید خود را نیز پاکیزه نگه داریم. در مقابل غم‌ها باید شاد و مرزبان باشیم و نباید اجازه دهیم که آتش و باد بر ما اثر بگذارد. اگر می‌خواهیم آرامش و آب‌وهوا داشته باشیم، باید به زمین و خاک خود پایبند باشیم.

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

هوش مصنوعی: به دنبال پاکی آمده‌ای، پس خودت هم باید پاکی را بپروری و از غم و اندوه دوری کنی. زندگی را با شادی و راحتی بگذران.

پاک آمده ای در طلب پاکی باش

رَوشاد بزی بر سرِ غمناکی باش

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی آرامش و ثبات داشته باشی، دلبسته‌ی هیجانات و نوسانات نشو. به جای آن، بهتر است به زمین‌گیر و محکم بمانی.

تو آتش و باد را به خود راه مده

خواهی که تو را آب بود خاکی باش

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده