اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السابع: فی خصال الحمیده عن العقل و العلم و ما یحذو جذو هذا النمط » شمارهٔ ۳۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شادی طلبی برو گدای همه باش</p></div>
<div class="m2"><p>بیگانه خویش و آشنای همه باش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خواهی که تو را چو دیده بر سر دارند</p></div>
<div class="m2"><p>دست همه بوس و خاک پای همه باش</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۴۶

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۲۹

شمارهٔ ۳۴

شادی طلبی برو گدای همه باش
بیگانه خویش و آشنای همه باش
خواهی که تو را چو دیده بر سر دارند
دست همه بوس و خاک پای همه باش

هوش مصنوعی: شعر به نوعی دعوت به نزدیکی و خود را در خدمت دیگران قرار دادن است. شاعر می‌گوید که برای رسیدن به شادی و محبت باید خود را در خدمت دیگران قرار دهی و به جای بیگانگی، آشنایی و همدلی را انتخاب کنی. اگر می‌خواهی مورد محبت و توجه دیگران قرار بگیری، باید خود را humble و در دسترس نشان دهی.

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

هوش مصنوعی: اگر دنبال شادی هستی، باید مثل یک گدا برای همه خدمت کنی. خودت را از تعلقات شخصی دور کن و به همه نزدیک شو.

شادی طلبی برو گدای همه باش

بیگانه خویش و آشنای همه باش

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی دیگران به تو احترام بگذارند و تو را دوست داشته باشند، باید خودت نیز به دیگران احترام بگذاری و به آنها اهمیت بدهی.

خواهی که تو را چو دیده بر سر دارند

دست همه بوس و خاک پای همه باش

شمارهٔ ۳۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده