اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۸۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زاول که مرا عشق نگارم بُر بود</p></div>
<div class="m2"><p>همسایهٔ من زنالهٔ من نغنود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>و اکنون کم شد ناله و عشقم افزود</p></div>
<div class="m2"><p>آتش که همه گرفت کم گردد دود</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11472 - اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۸۴

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۱۳

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۵۴۳

شمارهٔ ۸۵

زاول که مرا عشق نگارم بر بود
همسایه من زناله من نغنود
و اکنون کم شد ناله و عشقم افزود
آتش که همه گرفت کم گردد دود

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از شدت عشق و احساسات خود سخن می‌گوید. او اشاره دارد که در گذشته ناله‌هایی از عشق و اندوه داشت، اما اکنون عشقش بیشتر شده و آن ناله‌ها به کمترین حد رسیده است. او می‌گوید که مانند آتش که دودش به مرور کم می‌شود، حالا عشقش در درونش شدت گرفته و ناله‌هایش کاهش یافته است.

شمارهٔ ۸۳

شمارهٔ ۸۴

هوش مصنوعی: عشق محبوبم برای من همچون سرگذشتم است و همسایه من از ناله‌ها و غم‌های من آگاهی دارد.

زاول که مرا عشق نگارم بُر بود

همسایهٔ من زنالهٔ من نغنود

هوش مصنوعی: اکنون صدای ناله‌ام کمتر شده، اما عشق من به شدت بیشتر شده و آتش عشق من را فرا گرفته است، به‌طوری که اگر بخواهد کم شود، دود آن زیادتر خواهد شد.

و اکنون کم شد ناله و عشقم افزود

آتش که همه گرفت کم گردد دود

شمارهٔ ۸۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده