اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۸۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مخلوق زعاشقی نشان چون یابد</p></div>
<div class="m2"><p>کز روح سبک شخص گران چون یابد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>عشق آتش تیز است و تو کاه [و] کبریت</p></div>
<div class="m2"><p>کبریت و کَه از آتش امان چون یابد</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۵۴

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۱۳

شمارهٔ ۸۴

مخلوق زعاشقی نشان چون یابد
کز روح سبک شخص گران چون یابد
عشق آتش تیز است و تو کاه و کبریت
کبریت و که از آتش امان چون یابد

هوش مصنوعی: این شعر به بیان رابطه میان عشق و مخلوقات پرداخته است. شاعر بیان می‌کند که عشق مانند آتش تیز و سوزان است و انسان‌ها (مانند کاه و کبریت) به راحتی تحت تأثیر آن قرار می‌گیرند. در واقع، عشق توانایی سوزاندن و تغییر دادن روح و جسم انسان‌ها را دارد و این تأثیر غیر قابل فرار است.

شمارهٔ ۸۲

شمارهٔ ۸۳

هوش مصنوعی: مخلوق وقتی نشانه‌ای از عشق واقعی پیدا کند، به مانند روحی سبک و آزاد می‌شود و از سنگینی شخصیت‌های بزرگ و طاقت‌فرسا رها می‌گردد.

مخلوق زعاشقی نشان چون یابد

کز روح سبک شخص گران چون یابد

هوش مصنوعی: عشق مانند آتش سوزانی است و تو همچون کاه هستی که به راحتی میسوزد. کبریت، آتش را شعله ور می‌کند و به این ترتیب، تو نمی‌توانی از شعله‌های عشق در امان بمانی.

عشق آتش تیز است و تو کاه [و] کبریت

کبریت و کَه از آتش امان چون یابد

شمارهٔ ۸۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده