اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۶۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا در طلب مات همی گام بود</p></div>
<div class="m2"><p>هر دم که برون مازنی دام بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن دل که درو عشق دلارام بود</p></div>
<div class="m2"><p>گر زندگی از جان طلبد خام بود</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۴۲۰

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۹۲

شمارهٔ ۶۱

تا در طلب مات همی گام بود
هر دم که برون مازنی دام بود
آن دل که درو عشق دلارام بود
گر زندگی از جان طلبد خام بود

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به جستجوی عشق و دل‌باختگی اشاره می‌کند. هر لحظه که از عرصه عشق فاصله می‌گیرد، خود را در دام پریشانی می‌بیند. دل عاشق او، با عشق آرامش می‌یابد، اما اگر زندگی از او چیزی بخواهد، همچنان خام و ناچیز احساس می‌کند. به طور کلی، این اشعار بیانگر کشمکش میان عشق و زندگی است.

شمارهٔ ۵۹

شمارهٔ ۶۰

هوش مصنوعی: هر لحظه در جستجوی حقیقت و معرفت باید گام برداشت، زیرا هر بار که از دروغ و فریب دور می‌شوی، می‌توانی به درک بهتری از واقعیت دست یابی.

تا در طلب مات همی گام بود

هر دم که برون مازنی دام بود

هوش مصنوعی: دل کسی که در آن عشق آرام‌بخش وجود دارد، اگر از جانش زندگی بخواهد، ناخواسته و خام است.

آن دل که درو عشق دلارام بود

گر زندگی از جان طلبد خام بود

شمارهٔ ۶۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده