اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۵۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا دل زسر درد سری می دارَد</p></div>
<div class="m2"><p>تخم هوسی به تازگی می کارَد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یکچند زدست عشق در پا افتاد</p></div>
<div class="m2"><p>مانا که دگر باره سرش می خارَد</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۵۸

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۱۰

شمارهٔ ۶۰

تا دل زسر درد سری می دارد
تخم هوسی به تازگی می کارد
یکچند زدست عشق در پا افتاد
مانا که دگر باره سرش می خارد

هوش مصنوعی: این ابیات به بیان درد و رنج ناشی از عشق و هوس پرداخته‌اند. شاعر بیان می‌کند که تا وقتی دلش درگیر درد و رنج است، هوسی جدید در دلش جوانه می‌زند. همچنین اشاره می‌کند که عشق قبلی او را به زمین انداخته، اما ممکن است دوباره به همان احساسات و سرگشتگی‌ها بازگردد.

شمارهٔ ۵۸

شمارهٔ ۵۹

هوش مصنوعی: دل از درد و رنجی که دارد به ناچار دانه‌ای از خواسته و تمایل را تازه می‌کارد.

تا دل زسر درد سری می دارَد

تخم هوسی به تازگی می کارَد

هوش مصنوعی: مدتی عاشقانه به عشق پرداختم و به زمین افتادم، اما حالا دوباره به فکر آن عشق هستم.

یکچند زدست عشق در پا افتاد

مانا که دگر باره سرش می خارَد

شمارهٔ ۵۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده