اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۳۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>این خوش پسران که در غمم می دارند</p></div>
<div class="m2"><p>جان تو که هردم به دمم می دارند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دانی که برهنه سر زبهر چه شدند</p></div>
<div class="m2"><p>کشتند مرا و ماتمم می دارند</p></div></div>

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۸۰

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۰۸

شمارهٔ ۴۰

این خوش پسران که در غمم می دارند
جان تو که هردم به دمم می دارند
دانی که برهنه سر زبهر چه شدند
کشتند مرا و ماتمم می دارند

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از جوانان خوش‌چهره‌ای سخن می‌گوید که در غم او به سر می‌برند. او اشاره می‌کند که این جوانان جان او را همچون روح خود در خود دارند. همچنین، شاعر از بی‌خبری آنها از حالش پرده برمی‌دارد و می‌گوید که او به‌خاطر عشق و غم دچار مرگ احساسی شده است، در حالی که این جوانان همچنان برای او سوگواری می‌کنند.

شمارهٔ ۳۸

شمارهٔ ۳۹

هوش مصنوعی: این پسران باحال که در غم من هستند، به خاطر تو هر لحظه در خیال من حضور دارند.

این خوش پسران که در غمم می دارند

جان تو که هردم به دمم می دارند

هوش مصنوعی: می‌دانی چرا نادانسته و بی‌پناه مرا به قتل رساندند و اکنون برای مرگ من عزاداری می‌کنند؟

دانی که برهنه سر زبهر چه شدند

کشتند مرا و ماتمم می دارند

شمارهٔ ۳۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده