اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۹۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد</p></div>
<div class="m2"><p>در چاه زنخدان تو بدخوی افتاد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>آن نیست عجب که گوی در چاه افتد</p></div>
<div class="m2"><p>این است عجب که چاه در گوی افتاد</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11503 - اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۹۰

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۵۲

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۴۱

شمارهٔ ۲۹۱

چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد
در چاه زنخدان تو بدخوی افتاد
آن نیست عجب که گوی در چاه افتد
این است عجب که چاه در گوی افتاد

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عشق و شیفتگی خود نسبت به محبوبش می‌پردازد. او می‌گوید که دلش مانند گوی است که به‌واسطه‌ی زیبایی و جذابیت محبوبش در چاه زنخدان او افتاده است. در انتها، شاعر از این موضوع تعجب می‌کند که چگونه این چاه (زنخدان) در واقع در گوی دل او افتاده است، به‌عبارتی دیگر، عشق و دل‌باختگی به حدی عمیق است که محبوب بر قلب او سلطه پیدا کرده است.

شمارهٔ ۲۸۹

شمارهٔ ۲۹۰

هوش مصنوعی: وقتی که دل من به عشق تو گرفتار شد، به دام جذابیت زلفانت افتادم و در آنجا احساس ناهنجاری و درد کردم.

چون گوی دلم نزد تو دلجوی افتاد

در چاه زنخدان تو بدخوی افتاد

هوش مصنوعی: عجیب نیست که گوی در چاه بیفتد، بلکه شگفت‌انگیز این است که چاه در گوی افتاده است.

آن نیست عجب که گوی در چاه افتد

این است عجب که چاه در گوی افتاد

شمارهٔ ۲۹۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده