اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۸۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن را که دمی دمی به جانی ارزد</p></div>
<div class="m2"><p>یک ساعته صحبتش جهانی ارزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هم آدمیی بود که از دیدن او</p></div>
<div class="m2"><p>نا دیدن او ملک جهانی ارزد</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۴۱

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۶۵

شمارهٔ ۲۸۸

آن را که دمی دمی به جانی ارزد
یک ساعته صحبتش جهانی ارزد
هم آدمیی بود که از دیدن او
نا دیدن او ملک جهانی ارزد

هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت و ارزش وجود یک انسان ویژه اشاره دارد. شاعر می‌گوید که حتی لحظه‌ای از صحبت با چنین فردی، به اندازه‌ی جهانی از ارزش برخوردار است و دیدن او به حدی مهم است که عدم دیدنش نیز باعث ضرر بزرگی می‌شود. در واقع، وجود این انسان به اندازه‌ای ارزشمند است که تمامی دنیا را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

شمارهٔ ۲۸۶

شمارهٔ ۲۸۷

هوش مصنوعی: اگر کسی یک لحظه را برایم ارزشمند بداند، گفتگو با او یک ساعت نیز به اندازه‌ی جهانی ارزش دارد.

آن را که دمی دمی به جانی ارزد

یک ساعته صحبتش جهانی ارزد

هوش مصنوعی: به خاطر وجود او، دیدن یا نادیده گرفتنش برای من ارزش دنیا را دارد.

هم آدمیی بود که از دیدن او

نا دیدن او ملک جهانی ارزد

شمارهٔ ۲۸۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده