اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۸۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کو دست که بند بسته بگشاید ازو</p></div>
<div class="m2"><p>یا همنفسی که دل برآساید ازو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>امروز غمی با که توانی گفتن</p></div>
<div class="m2"><p>تا صد غم دیگرت نیفزاید ازو</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۴۰

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۸۴

شمارهٔ ۲۸۷

کو دست که بند بسته بگشاید ازو
یا همنفسی که دل برآساید ازو
امروز غمی با که توانی گفتن
تا صد غم دیگرت نیفزاید ازو

هوش مصنوعی: این شعر با بیان دشواری‌های زندگی آغاز می‌شود و به این نکته اشاره دارد که هیچ‌کس نمی‌تواند به تنهایی از بند مشکلات رهایی یابد. همچنین، در صحبت درباره غم‌ها، این سوال مطرح می‌شود که چگونه می‌توان با دیگران درد و دل کرد در حالی که غم‌های جدید همیشه به آن‌ها اضافه می‌شود. به‌طور کلی، شاعر به تنهایی و بار غم‌های زندگی اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۲۸۵

شمارهٔ ۲۸۶

هوش مصنوعی: آیا دستی هست که گره‌ها را باز کند یا همدمی که دل را آرام کند؟

کو دست که بند بسته بگشاید ازو

یا همنفسی که دل برآساید ازو

هوش مصنوعی: امروز اگر با کسی درباره غم‌هایت صحبت کنی، ممکن است که آن شخص نتواند پاسخ مناسبی بدهد و در عوض، غم‌های جدیدی به وجود آورد که بر غم‌هایت بیافزاید.

امروز غمی با که توانی گفتن

تا صد غم دیگرت نیفزاید ازو

شمارهٔ ۲۸۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده