اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هنگام وداع آمد آن سرو بلند</p></div>
<div class="m2"><p>گریان گریان که آخر این هجران چند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>او از سخنان خوش مرا دل می برد</p></div>
<div class="m2"><p>دل در تن از آرزوی او جان می کند</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11498 - اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۲۴۴

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۷۸

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۳۵

شمارهٔ ۲۴۵

هنگام وداع آمد آن سرو بلند
گریان گریان که آخر این هجران چند
او از سخنان خوش مرا دل می برد
دل در تن از آرزوی او جان می کند

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر هنگام وداع با محبوبش، احساس غم و اندوهی عمیق را بیان می‌کند. او از زیبایی‌های محبوبش صحبت می‌کند که دلش را می‌رباید و به خاطر دوری او، دلش در آرزوی وصال می‌تپد. این جدایی برای او بسیار دردناک است و از گریه و اشک نمی‌تواند خودداری کند.

شمارهٔ ۲۴۳

شمارهٔ ۲۴۴

هوش مصنوعی: در لحظه خداحافظی، آن درخت بلند با چشمانی پر از اشک ظهور کرد و از خود پرسید که این جدایی تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.

هنگام وداع آمد آن سرو بلند

گریان گریان که آخر این هجران چند

هوش مصنوعی: او با سخنان شیرینش مرا مجذوب می‌کند و دل من به خاطر آرزوی او از تن جدا می‌شود.

او از سخنان خوش مرا دل می برد

دل در تن از آرزوی او جان می کند

شمارهٔ ۲۴۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده