اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جانا ز دو چِشم من خیالت که برد</p></div>
<div class="m2"><p>یا از دل من شوق وصالت که برد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گیرم که به وصلت نبود دسترسی</p></div>
<div class="m2"><p>از لوح روان نقش جمالت که برد</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 11490 - اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۹۷

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۳۰

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۵۹

شمارهٔ ۱۹۸

جانا ز دو چشم من خیالت که برد
یا از دل من شوق وصالت که برد
گیرم که به وصلت نبود دسترسی
از لوح روان نقش جمالت که برد

هوش مصنوعی: این شعر به محبت و آرزوی وصال محبوب اشاره دارد. شاعر از زیبایی محبوب می‌گوید و ابراز احساس می‌کند که عشق و خیال او از چشم‌ها و دلش جدا نمی‌شود. حتی اگر نتواند به محبوب برسد، تصویر او در ذهن و روحش باقی می‌ماند.

شمارهٔ ۱۹۶

شمارهٔ ۱۹۷

هوش مصنوعی: ای عزیزم، یا تصور زیبای تو از چشمان من رفته یا اینکه شوقی که برای دیدنت دارم از دل من رفته است.

جانا ز دو چِشم من خیالت که برد

یا از دل من شوق وصالت که برد

هوش مصنوعی: اگرچه به وصال تو دست نیافتم، ولی دست کم نقشه زیبایی‌ات در ذهنم باقی مانده است.

گیرم که به وصلت نبود دسترسی

از لوح روان نقش جمالت که برد

شمارهٔ ۱۹۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده