گنجور

شمارهٔ ۱۹۵

دوش آمده بود در برم دلدارم
گفتم که شبا فاش مکن اسرارم
شب گفت پس و پیش نگه کن آخر
خورشید تو داری زکجا صبح آرم

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دوش آمده بود در برم دلدارم
گفتم که شبا فاش مکن اسرارم
هوش مصنوعی: دیشب محبوبم پیشم آمده بود و من به او گفتم که رازهایم را در شب فاش نکند.
شب گفت پس و پیش نگه کن آخر
خورشید تو داری زکجا صبح آرم
هوش مصنوعی: شب به تو می‌گوید که به پشت و جلو نگاه کن، زیرا بالاخره تو خورشیدی داری که صبح را از کجا برایت می‌آورد.