اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۵۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عشق تو فزون است زبینایی من</p></div>
<div class="m2"><p>راز تو برون است زدانایی من</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در عشق تو انتهاست تنهایی من</p></div>
<div class="m2"><p>در دست تو عاجز است توانایی من</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۲۱

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۷۶

شمارهٔ ۱۵۶

عشق تو فزون است زبینایی من
راز تو برون است زدانایی من
در عشق تو انتهاست تنهایی من
در دست تو عاجز است توانایی من

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق او بیشتر از شناخت و بینایی‌اش است. همچنین راز و کمال عشقش فراتر از دانش و آگاهی اوست. در عشق معشوق، تمام تنهایی‌اش به انتها می‌رسد و او در برابر احساساتش ناتوان است.

شمارهٔ ۱۵۴

شمارهٔ ۱۵۵

هوش مصنوعی: عشق تو بیشتر از توانایی دیدن من است و راز تو فراتر از دانش من قرار دارد.

عشق تو فزون است زبینایی من

راز تو برون است زدانایی من

هوش مصنوعی: عشق تو برای من نهایت تنهایی است و در کنار تو، قدرت و توانایی‌هایم به پایان می‌رسد.

در عشق تو انتهاست تنهایی من

در دست تو عاجز است توانایی من

شمارهٔ ۱۵۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده