اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا جان دارم عشق تو را غمخوارم</p></div>
<div class="m2"><p>بی جان غم عشق تو به کس نسپارم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>فردا که قیامت آشکارا گردد</p></div>
<div class="m2"><p>می آیم وزین خمار در سر دارم</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۱۷

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۴۷

شمارهٔ ۱۲۱

تا جان دارم عشق تو را غمخوارم
بی جان غم عشق تو به کس نسپارم
فردا که قیامت آشکارا گردد
می آیم وزین خمار در سر دارم

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر اعلام می‌کند که تا زنده است، همیشه عشق معشوق را در دل دارد و نمی‌گذارد غم این عشق به کسی دیگر برسد. همچنین اشاره می‌کند که در روز قیامت، با حالتی متفاوت و با عشق در دل به محشر می‌آید.

شمارهٔ ۱۱۹

شمارهٔ ۱۲۰

هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده‌ام، همواره در درد عشق تو هستم و هیچ‌کس را در غم این عشق شریک نمی‌کنم.

تا جان دارم عشق تو را غمخوارم

بی جان غم عشق تو به کس نسپارم

هوش مصنوعی: وقتی که روز قیامت نمایان شود، من می‌آیم و این اندوه و پریشانی را که در سر دارم، به دوش می‌کشم.

فردا که قیامت آشکارا گردد

می آیم وزین خمار در سر دارم

شمارهٔ ۱۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده