اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۱۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در دل غم عشق چون تو یاری داریم</p></div>
<div class="m2"><p>بی آنک نهان چو آشکاری داریم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رفتند هر آن کسی که یاری دارند</p></div>
<div class="m2"><p>ما بی کاریم و با تو کاری داریم</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۱۷

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۵۹

شمارهٔ ۱۲۰

در دل غم عشق چون تو یاری داریم
بی آنک نهان چو آشکاری داریم
رفتند هر آن کسی که یاری دارند
ما بی کاریم و با تو کاری داریم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به غم عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که در این غم، یاری چون تو دارد. او می‌افزاید که در حالی که دیگران که یارانی دارند، رفته‌اند، او و معشوقش در اینجا هستند و به هم مشغولند. در واقع، شاعر نشان می‌دهد که با وجود درد و جدایی، ارتباط با معشوق برایش اهمیت دارد.

شمارهٔ ۱۱۸

شمارهٔ ۱۱۹

هوش مصنوعی: در دل من به خاطر عشق، همراهی دارم که نه تنها در آشکار بودن، بلکه در پنهان بودن نیز با من است.

در دل غم عشق چون تو یاری داریم

بی آنک نهان چو آشکاری داریم

هوش مصنوعی: هر کس که در کنار توست رفت و ترکمان کرد، ما در اینجا بی‌کاریم و تمام توجه‌مان به توست.

رفتند هر آن کسی که یاری دارند

ما بی کاریم و با تو کاری داریم

شمارهٔ ۱۱۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده