اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۱۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آن کس که زباد غم بلرزید منم</p></div>
<div class="m2"><p>آن کس که به جز عشق نورزید منم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر هر کس را جوی جهانی ارزد</p></div>
<div class="m2"><p>آن را که جهان جوی نیرزید منم</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۱۷

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۷۵۵

شمارهٔ ۱۱۸

آن کس که زباد غم بلرزید منم
آن کس که به جز عشق نورزید منم
گر هر کس را جوی جهانی ارزد
آن را که جهان جوی نیرزید منم

هوش مصنوعی: این بیت‌ها بیانگر احساس عمیق عشق و درد هستند. شاعر خود را به عنوان کسی معرفی می‌کند که از غم لرزیده و تنها به عشق اهمیت می‌دهد. او می‌گوید اگر کسی ارزش جستجوی دنیا را دارد، او کسی است که حتی جویای دنیا نیز نیست. این اظهار نظر نوعی استثنا بر ارزش‌های معمولی است و نشان‌دهنده وفاداری عمیق به عشق است.

شمارهٔ ۱۱۶

شمارهٔ ۱۱۷

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که از غم و اندوه به لرزه افتادم و تنها به عشق اهمیت دادم.

آن کس که زباد غم بلرزید منم

آن کس که به جز عشق نورزید منم

هوش مصنوعی: اگر هر کسی دنبال دنیایی است، پس آنچه من به دنبالش هستم، حتی به اندازه‌ی یک دنیا هم ارزش ندارد.

گر هر کس را جوی جهانی ارزد

آن را که جهان جوی نیرزید منم

شمارهٔ ۱۱۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده