اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای خوش پسران که عقل مدهوش شماست</p></div>
<div class="m2"><p>دل چاکر آن عارض گل پوش شماست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زر را چه محل که سر فدا باید کرد</p></div>
<div class="m2"><p>آن را که سر سیم بناگوش شماست</p></div></div>

دیوان رباعیات اوحد الدین کرمانی به کوشش احمد ابومحبوب - . - تصویر ۲۰۵

احوال و آثار اوحد الدین حامد بن ابی الفخر کرمانی به کوشش احمد کرمی - محمد وفائی - تصویر ۶۲۷

شمارهٔ ۱۲

ای خوش پسران که عقل مدهوش شماست
دل چاکر آن عارض گل پوش شماست
زر را چه محل که سر فدا باید کرد
آن را که سر سیم بناگوش شماست

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی و جذابیت پسران اشاره می‌کند و می‌گوید که عقلشان تحت تأثیر زیبایی‌های آنها قرار گرفته است. او به عشق و دل باختگی‌اش نسبت به چهره دلنشین آنها اشاره می‌کند و همچنین بیان می‌کند که ارزش طلا و زر در مقابل زیبایی و محبت آنها بی‌معناست و جان خود را نیز فدای آنها می‌کند.

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: ای خوشا پسرانی که عقل شما در اختیار زیبایی‌های شماست؛ دل من تنها به خاطر آن چهره‌ی گلگون شما دچار شوق و شیدایی شده است.

ای خوش پسران که عقل مدهوش شماست

دل چاکر آن عارض گل پوش شماست

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم به ارزش‌ها و اولویت‌ها بپردازیم، نقره‌ای که بر گوش شماست ارزش بیشتری دارد تا اینکه برای طلا تلاش کنیم یا جان خود را برای آن فدای کنیم.

زر را چه محل که سر فدا باید کرد

آن را که سر سیم بناگوش شماست

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده